Liber, Caput

 1        I, IX   |           in hac uita non indebitis utitur, sed plus quam debuit delectatur.
 2        I, XXIX |          terrenis tamquam peregrina utitur nec capitur, malis autem
 3     VIII, X    |        didicit, in disputatione non utitur, ut uel naturalem Latine
 4        X, VI   |             uel tamquam instrumento utitur anima, cum eius bonus et
 5     XIII, V    |            ad modum iniustitia male utitur non tantum malis, uerum
 6      XIV, II   |        significatione huius nominis utitur, inter quos uarios locutionis
 7    XVIII, XXXI |          malo suo prosunt, dum Deus utitur et malis bene et diligentibus
 8      XIX, III  |         omnibusque simul et se ipsa utitur, eo fine, ut omnibus delectetur
 9      XIX, III  |           praeponit. Haec enim bene utitur et se ipsa et ceteris, quae
10      XIX, IV   |           eorum et corpore malignus utitur spiritus? Et quis confidit
11      XIX, X    |           uiuimus, bonis eius recte utitur uirtus; quando uero eam
12      XIX, X    |             quae homo patitur, bene utitur uirtus. Sed tunc est uera
13      XIX, X    |             omnia bona, quibus bene utitur, et quidquid in bono usu
14      XIX, XVII |      temporalibus tamquam peregrina utitur, non quibus capiatur et
15      XIX, XVIII|            quibus per corpus animus utitur, quoniam miserabilius fallitur,
16      XIX, XX   |          non enim ueris animi bonis utitur, quoniam non est uera sapientia,
17      XIX, XXI  | definitiones, quibus apud Ciceronem utitur Scipio in libris de re publica,
18      XIX, XXVI |           in fine, quia non ea bene utitur ante finem. Hanc autem ut
19      XXI, XXVI |      commixtione carnis ad carnalem utitur uoluptatem, sed ipsa quae
20     XXII, XXIV |          ipsius mentis, quae oculis utitur, praeferretur arbitrio.