Liber, Caput

 1       II, XXIV |        qui blasphemant Saluatorem uoluntates fidelium a dominatu daemonum
 2        V, VI   |    credantur; non autem mirum, si uoluntates hominum et Dei munera cogitentur)
 3        V, VI   |        oceani; non autem et animi uoluntates positionibus siderum subdi:
 4        V, VII  |          terra Deus dedit liberas uoluntates? His omnibus consideratis
 5        V, VIII |           ab illo non sint omnium uoluntates. Ipsam itaque praecipue
 6        V, IX   |           Et ipsae quippe nostrae uoluntates in causarum ordine sunt,
 7        V, IX   |    continetur, quoniam et humanae uoluntates humanorum operum causae
 8        V, IX   |          eis causis etiam nostras uoluntates ignorare non potuit, quas
 9        V, IX   |     quorumque animalium, si tamen uoluntates appellandae sunt animarum
10        V, IX   |          euitant. Angelorum autem uoluntates dico seu bonorum, quos angelos
11        V, IX   |         creatorum spirituum bonas uoluntates adiuuat, malas iudicat,
12        V, IX   |          uoluntatum. Malae quippe uoluntates ab illo non sunt, quoniam
13        V, IX   |           subdita sunt, cui etiam uoluntates omnes subiciuntur, quia
14        V, IX   |         ex ipsis faciunt sprituum uoluntates. Quo modo igitur ordo causarum,
15        V, IX   |        utique Deus. Quapropter et uoluntates nostrae tantum ualent, quantum
16        V, X    |           posuerunt etiam nostras uoluntates, ne uidelicet non essent
17        V, X    | necessitas mortis: manifestum est uoluntates nostras, quibus recte uel
18        V, X    |   libertatem. Sunt igitur nostrae uoluntates et ipsae faciunt, quidquid
19      XIV, VI   |       immo omnes nihil aliud quam uoluntates sunt. Nam quid est cupiditas
20      XIV, XXVII|        Domini, exquisita in omnes uoluntates eius, quoniam qui prouidenter