Liber, Caput

 1       II, XXIX | delectantur criminibus suis, seu ueris, quod ignominiosissimum
 2      III, V    |        sic quidem possunt irasci ueris adulteriis humanis, qui
 3       IV, I    |     daemones, usque adeo, ut aut ueris aut fictis etiam, suis tamen
 4       IV, XVII |      esse figmenta poetarum, non ueris adtribuenda numinibus; et
 5       VI, IV   |      Deus, dator uitae aeternae, ueris cultoribus suis. ~Varronis
 6       VI, IV   |    uoluit res humanas, sed rebus ueris noluit anteferre res falsas.
 7       VI, VI   |        haec autem aut adtestatur ueris aut oblectatur et falsis.
 8       VI, VI   |     coluntur criminibus suis? Si ueris, quam mali! si falsis, quam
 9       VI, IX   | indignitatis falsitatis, absit a ueris religiosis, ut siue ab hac
10        X, III  |          si dici potest, amplexu ueris impletur fecundaturque uirtutibus.
11        X, XXVI |           aduersus potestates et ueris uirtutibus et ueri Dei muneribus
12       XI, XXVI |    certissimum est. Nulla in his ueris Academicorum argumenta formido
13     XVII, XVI  |          inquam, populus additus ueris et carne et fide Israelitis
14    XVIII, V    |          coloribus et corporibus ueris, hoc daemones figuris fictis
15    XVIII, X    |        deos, qui delectantur seu ueris seu falsis istis criminibus
16    XVIII, XXXI |       inimicis. Etiam sic quippe ueris illis catholicis membris
17      XIX, XX   |      magna miseria est; non enim ueris animi bonis utitur, quoniam
18      XXI, X    |    dicamus, quamuis miris, tamen ueris modis etiam spiritus incorporeos
19      XXI, XXVII|          etiamsi bene, non tamen ueris, sed quas iniquitas putat
20     XXII, XXII |       quodam modo exprimit, ut a ueris eas discernere nequeamus,