Liber, Caput

 1        I, XX    |         se ipsum quisque falsus testis adsistat: quanto magis intellegendum
 2        I, XXII  |    potius factum esse quam bene testis ei esse potuit Plato ipse,
 3      III, XXV   |       est, ut Gracchorum poenae testis contionantium oculos feriret
 4        X, XVIII |      quorum et historia gentium testis est, quarum dii se ostentare
 5       XI, I     |     dicimus, cuius ea scriptura testis est, quae non fortuitis
 6       XI, IV    |         terram. Qui tam idoneus testis est, per quem Deo credendum
 7       XI, XXVII |      omnino non esse. Huius rei testis est notissimus sensus illorum.
 8      XIV, VIII  |  posuisse ille ipse Vergilianus testis est uersus, ubi has quattuor
 9      XIV, XXVIII|         autem Deus conscientiae testis maxima est gloria. Illa
10       XV, XXIII | scriptura sancta locupletissima testis est. Nam et de Iohanne scriptum
11     XVII, V     |        pro eloquio poni psalmus testis est, ubi canitur: Eloquia
12     XVII, IX    |        perfecta in aeternum, et testis in caelo fidelis. ~
13      XIX, IV    |         sapientia euidentissima testis est humanorum malorum, quae
14      XIX, XIII  |         deserti boni in peccato testis est uoluntatis malae, ita
15      XIX, XIII  |        amissi boni in supplicio testis est naturae bonae. Qui enim
16      XIX, XV    |   emendans peccata uel puniens. Testis est homo Dei Daniel, cum
17      XIX, XXVII |      quam perfectione uirtutum. Testis est oratio totius ciuitatis
18       XX, XXV   |       ad uos in iudicio, et ero testis uelox super maleficos et
19       XX, XXVI  |         uos in iudicium, et ero testis uelox super maleficos et
20       XX, XXVI  |        sic ergo Dominus futurus testis intellegendus est uelox,