Liber, Caput

 1       IV, I     |   murmura habere uideantur, suae scientiae dissimulatione firmantibus:
 2        V, XXII  |        etiam dissimulatores suae scientiae, si temporibus Christianis
 3     VIII, IV    |         eum alicuius nobilitatae scientiae percipiendae fama rapiebat.
 4     VIII, IV    |   notissimum morem dissimulandae scientiae uel opinionis suae seruare
 5       IX, IV    |     eloquii et multae undecumque scientiae, se nauigasse aliquando
 6        X, XXVIII| humilitate tumore inflatus uanae scientiae resiluisses. Confiteris
 7       XI, VII   |        creaturae in comparatione scientiae Creatoris quodam modo uesperascit,
 8       XI, XXI   |     parte auxit, tamquam minoris scientiae fuerit priusquam faceret
 9       XI, XXV   |          aliquam naturae causam, scientiae formam, uitae summam nemo
10       XI, XXVII |     nullo modo, at certe quaedam scientiae similitudo; cetera autem
11      XII, XIX   |        modo Deo finita est, quia scientiae ipsius inconprehensibilis
12      XII, XIX   |     Quare si infinitas numerorum scientiae Dei, qua conprehenditur,
13      XII, XIX   |        sumus homunculi, qui eius scientiae limites figere praesumamus,
14     XIII, XXI   |      matrem sapientiam et lignum scientiae boni et mali transgressi
15     XIII, XXI   |          utique Christum, lignum scientiae boni et mali proprium uoluntatis
16       XV, XXIII |         elegit Dominus, nec uiam scientiae dedit illis; sed interierunt,
17      XIX, XXII  |       putaui, quoniam uir tantae scientiae nec nullum istum Deum potuit
18     XXII, XXIV  |         aetatis accessu, qua sit scientiae capax atque doctrinae et
19     XXII, XXX   |          non passus est. Vt ergo scientiae malorum duae sunt; una,
20     XXII, XXX   |         eorum. Ea tamen potentia scientiae, quae magna in eis erit,