Liber, Caput

 1        I, X     |     relictus, quas cito fuerat moriens relicturus. Illi autem infirmiores,
 2      III, XXVIII|       euaserat uiueret, sed ut moriens non repugnaret. ~
 3     XIII, IX    |   nuncupantur. Nullus est ergo moriens nisi uiuens, quoniam, cum
 4     XIII, IX    |      Idem ipse igitur simul et moriens est et uiuens, sed morti
 5     XIII, IX    |       dixerit? Nam neque ullus moriens erit, si moriens et uiuens
 6     XIII, IX    |   neque ullus moriens erit, si moriens et uiuens simul esse nullus
 7     XIII, IX    |        negare uiuentem. Aut si moriens potius dicendus est, in
 8     XIII, IX    | quisquam potest esse uiuens et moriens: nescio quando sit uiuens. ~
 9     XIII, XI    |      et uiuens esse dicatur et moriens, cum uigilans et dormiens
10     XIII, XI    |     quaerendum est quando erit moriens. Etenim antequam mors ueniat,
11     XIII, XI    |  antequam mors ueniat, non est moriens, sed uiuens; cum uero mors
12     XIII, XI    |     uenerit, mortuus erit, non moriens. Illud ergo est adhuc ante
13     XIII, XI    |        in morte? Tunc enim est moriens, ut, quem ad modum tria
14     XIII, XI    |      singulis singula "uiuens, moriens mortuusque" reddantur. Quando
15     XIII, XI    |   reddantur. Quando itaque sit moriens, id est in morte, ubi neque
16     XIII, XI    |      quod est post mortem, sed moriens, id est in morte, difficillime
17     XIII, XI    |     igitur inter utrumque, quo moriens uel in morte sit; quoniam
18     XIII, XI    |       mortem est. Numquam ergo moriens, id est in morte, esse conprehenditur.
19     XIII, XI    |        uelut cum ita loquimur: Moriens ille testatus est, et: Illis
20     XIII, XI    |        illis illud atque illud moriens dereliquit; quamuis hoc