Liber, Caput

 1        I, XXXII|     erant illi dii suo pontifice meliores. Ecce adtendite, si mens
 2       II, XVI  |      acceperunt <TENUERUNT>, sed meliores et emendatiores facere conati
 3        V, XVII |       honoratiores essent quique meliores: nec sic pro magno haberi
 4       VI, VIII |      quam naturalem uocant, apud meliores animos inueniret locum.
 5      VII, XXIII|          non sunt et quibus ipsi meliores sunt, colendis et adorandis
 6     VIII, XV   | arbitretur daemones se ipso esse meliores, quod habeant corpora meliora.
 7     VIII, XV   |     ratiocinando et intellegendo meliores sumus, ita etiam daemonibus
 8     VIII, XV   |       bene atque honeste uiuendo meliores esse debemus. Ob hoc enim
 9     VIII, XV   |      terrestribus nobis non ideo meliores sint, quia est aer quam
10     VIII, XXIV |     diuina, tamen eis sine dubio meliores sunt, quos deos ipsi arte
11       IX, XVI  |  daemones possunt, diis profecto meliores sunt, quia illi, si miscerentur,
12       IX, XVII |     putandos daemones nobis esse meliores, quia non habent carnem.
13        X, XVIII|       est; aut quod melius uelut meliores dicere uisi sunt: Mihi uirtus
14      XII, IX   |          operante fecerunt: ergo meliores a se ipsis quam ab illo
15      XII, IX   |        potuerunt se ipsos facere meliores; quam eos ille fecerat,
16      XII, IX   |         et bonam uoluntatem, qua meliores essent, nisi operante adiutorio
17     XIII, XIX  |          non credidit illis esse meliores? Quapropter, si non audebunt
18    XVIII, XXXI |      maioris est gloriae, quanto meliores sunt lapides uiui, quibus
19      XXI, XXV  |        facti sunt haeresiarchae, meliores habeant causas, quam hi,
20     XXII, XXII |         quaerenda est; et ad hoc meliores quosque in his malis adiuuat