Liber, Caput

 1        I, XII   |       occisum sepeliri non sinant. Falsum est ergo quod ait <Christus>:
 2        I, XII   |     cadaueribus faciant. Absit, ut falsum sit quod ueritas dixit.
 3        I, XX    |              proximum tuum", sicut falsum testimonium cum uetaret:
 4        I, XX    |           testimonium cum uetaret: Falsum, inquit, testimonium non
 5        I, XX    |         aduersus se ipsum quisquam falsum testimonium dixerit, ab
 6        I, XX    |            reus est qui de se ipso falsum fatetur, quam si aduersus
 7        I, XX    |           cum in eo praecepto, quo falsum testimonium prohibetur,
 8        I, XXII  |         aut criminis seu uerum seu falsum, quod non ualendo ferre
 9       II, XXI   |         esset confirmatum non modo falsum esse illud, sine iniuria
10      III, IV    |            se uiri fortes, etiamsi falsum sit, diis genitos esse credant,
11       VI, V     |           discerni fabulosum: quia falsum, quia turpe, quia indignum
12      VII, VIII  |         quattuor partibus constat, falsum est simulacrum Iani bifrontis;
13        X, XXX   | sapientissimi fuerant nescituri et falsum credendo beati futuri? Quod
14       XI, XXVI  |         falsorum, si me illa amare falsum esset? Cum uero et illa
15       XV, XI    |             quam in ea lingua esse falsum, unde in nostram per Graecam
16    XVIII, X     |             quod de Marte dicitur, falsum esse adseuerans, quam illud
17    XVIII, XII   |       fabula cantat crimen numinum falsum, delectari tamen falso crimine
18      XIX, I     |          uideri, etiamsi forte sit falsum, tamen uterque sectetur
19       XX, I     |        simillima insaniae id, quod falsum esse nouit aut credit, <
20     XXII, XXVIII|       aliquid dixerunt, quod licet falsum sit (cum enim semel ad eadem