Liber, Caput

 1      III, XXVIII|    illum, qui perpetua uirginum cura semper ardebat, suo paene
 2        V, VII   |   spirituum non bonorum, quorum cura est has falsas et noxias
 3        V, XII   |    perturbationibus alia maiore cura cohibere animos inquietos
 4        V, XIX   |        Romani fuerunt. Non enim cura existimationis amissa dominationis
 5       VI, II    |  recondi atque seruari utiliore cura, quam Metellus de incendio
 6       VI, IX    |   praesentia cogitata maior sit cura pudicitiae, sed ut feminae
 7      VII, V     |        erat ab ea ciuilem tanta cura distinctionis abiungere?
 8     VIII, XV    |      commendaretur multo maiore cura excolendum esse quam corpus,
 9       IX, XIII  |     Cetera bina restant, quibus cura adtentior adhibenda est,
10        X, VII   |       curia (geritur namque ibi cura de nobis) ad nos ministrata
11       XV, VI    |    multa praecipiuntur et magna cura propter tenendam pacem,
12       XV, XXVII |      non possent, non fuit ista cura illius hominis uel illorum
13      XVI, VII   |      genere bestiarum, quae sub cura hominum non sunt neque sicuti
14     XVII, XX    |          Tacita multa transimus cura huius operis terminandi. ~
15      XIX, V     |         uidi! Nati filii, ~Alia cura. Quid itidem illa , quae
16      XIX, XII   |       Si autem nulla adhibeatur cura condendi, sed naturali cursui
17      XIX, XIV   |   Primitus ergo inest ei suorum cura; ad eos quippe habet oportuniorem
18       XX, XXVI  | prohibuit uitandae longitudinis cura: Secundum dies, inquit,
19      XXI, VIII  |     instinctu spirituum, quibus cura est tali poena dignos animos
20      XXI, XXVII |      iniquitatis sanctos amicos cura non spernitur. ~Verum ista