Liber, Caput

 1       IV, IX   |          tantae ciuitatis peruersa consuetudine premeretur, nequaquam tamen
 2        V, I    |          audiunt, usitata loquendi consuetudine non intellegunt nisi uim
 3       VI, II   |    oppressum fuisse suae ciuitatis consuetudine ac legibus, et tamen ea
 4       IX, IV   | simpliciter et ex communi loquendi consuetudine appellant bona; sed in comparatione
 5       IX, V    |           istarum nomina passionum consuetudine locutionis humanae etiam
 6        X, I    |         tamen quia Latina loquendi consuetudine, non inperitorum, uerum
 7        X, I    |          testatur. Ex qua loquendi consuetudine factum est, ut et Deus ipse
 8       XI, XXI  |           a nostrarum cogitationum consuetudine longe alteque diuerso. Ille
 9      XII, III  |        luit. Nam etiam quod uitium consuetudine nimioue progressu roboratum
10      XII, XXIV |            Neque enim haec carnali consuetudine cogitanda sunt, ut uidere
11       XV, XIX  |          abhorret a Latini eloquii consuetudine. Nam et Vergilius imperiosissimam
12      XVI, XL   |           sicut in Latinae linguae consuetudine liberi dicuntur pluraliter
13    XVIII, VIII |       aliquot mortui caeca et uana consuetudine ac superstitione Graecorum.
14      XIX, I    |        quae adhibetur ex habitu et consuetudine Cynicorum, non quaeritur,
15      XIX, I    |            utrum in illo habitu et consuetudine sit uiuendum ei, qui uerum
16       XX, XXVI |        ciuitatem suam tunc in ista consuetudine non futuram dixit filios
17      XXI, XVI  |          quidem nondum uictoriarum consuetudine roborata sunt, facilius
18      XXI, XXVII|           et quantacumque scelerum consuetudine misericordiam posse impetrare
19      XXI, XXVII|         facere, qui uitam nolunt a consuetudine scelerum in melius commutare.
20      XXI, XXVII|            quocumque scelere et in consuetudine scelerum permanere. ~Oratio