Liber, Caput

 1        I, III  |      paruuli legunt, ut uidelicet poeta magnus omniumque praeclarissimus
 2       II, IX   |         censore melius est quam a poeta notari. Sed Periclen, cum
 3       II, XIV  |  perficiendum esset ostendit, qui poeta s ipsos uel pro arbitrio
 4      III, II   |         illam urbem conditam idem poeta fuisse dicatur, inducit
 5       IV, IX   | Capitolium. De isto deo quamuis a poeta dictum conuenientissime
 6       IV, XI   |         deus unus, de quo multi a poeta nobilissimo dictum putant: ~
 7       IV, XXVI |          graui diuinorum criminum poeta confictor. Cur ergo ludi
 8        V, XII  |   utriusque rei testimonium etiam poeta insignis illorum; inde quippe
 9        V, XII  |          uelut loquente Ioue idem poeta dicit: ~Quin aspera Iuno, ~
10        V, XVIII|        perhibet testimonium etiam poeta laudator. Ait enim: ~Natosque
11        V, XXVI |      corpora retorqueret. Vnde et poeta Claudianus, quamuis a Christi
12     VIII, XIX  |          esse non dubium est, ait poeta clarissimus: ~Testor, cara,
13       IX, VII  |    Veneris seu Martis nomine idem poeta commemorat, quos deos iste
14        X, XXVII|       confessa sunt; de quo etiam poeta nobilissimus poetice quidem,
15       XV, V    |        sicut ipsum facinus quidam poeta commemorauit illorum, ~Fraterno
16       XV, IX   |        Vnde et nobilissimus eorum poeta Vergilius de ingenti lapide,
17       XV, XIX  |         Roma. Imitatus namque est poeta ille litteras sacras, in
18      XXI, VI   |     hominum sensibus sibi nobilis poeta uideretur, de quadam femina,
19      XXI, XXVII|            Nam cum Elysios campos poeta ille describeret, ubi putant