Liber, Caput

 1     XVII, XXIV  |   grandaeuam et ipsum Iohannem nouissimum; qui iuuenis iam iuuenem
 2       XX, I     |   ultimum diem dicimus, id est nouissimum tempus. Nam per quot dies
 3       XX, I     |   dicimus, addimus ultimum uel nouissimum, quia et nunc iudicat et
 4       XX, V     | iudicium praesentissimum atque nouissimum Christi. Cum autem uenierit,
 5       XX, VI    |      per iudicium magnum atque nouissimum: ita sunt et resurrectiones
 6       XX, VIII  |        Sed hoc iam ad iudicium nouissimum pertinet, quod nunc propterea
 7       XX, XIV   |  locuti sumus. Post haec ipsum nouissimum iudicium, quod erit in secunda
 8       XX, XVII  |        iudicium Dei, quod erit nouissimum per eius filium Iesum Christum,
 9       XX, XIX   |      ad Christum, sed ad illum nouissimum Antichristum pertinebunt,
10       XX, XXV   |    dicit Hieronymus), iudicium nouissimum prophetat dicens: Ecce uenit,
11       XX, XXV   |       ita per iudicium purgata nouissimum, eis quoque igne mundatis,
12       XX, XXVII |    propheta posui, ad iudicium.nouissimum pertinet, ubi ait: Erunt
13       XX, XXVIII|    modo propheta compulsus est nouissimum praenuntiare iudicium, ubi
14       XX, XXX   |        propheticis litteris ad nouissimum iudicium faciendum Deus
15       XX, XXX   |      quaerebamus; hoc enim est nouissimum iudicium, quod ponet in
16       XX, XXX   |        litteris praenuntiatur, nouissimum futurum esse iudicium, nisi
17     XXII, XXX   |   potuit et peccare; hoc autem nouissimum eo potentius erit, quo peccare
18     XXII, XXX   |       non peccare homo posset, nouissimum, quo peccare non posset,
19     XXII, XXX   |   arbitrium posse non peccare, nouissimum non posse peccare. Sic enim