Liber, Caput

 1        I, VII  |        tribuendum quisquis non uidet, caecus, quisquis uidet
 2        I, VII  |        uidet, caecus, quisquis uidet nec laudat, ingratus, quisquis
 3        V, XIII |       conprimentes. Nam sanius uidet, qui et amorem laudis uitium
 4        X, XII  |       exaudit quam inuocaturos uidet. Nam et cum exaudiunt angeli
 5        X, XXV  |        non est spes; quod enim uidet quis, quid et sperat? ait
 6       XI, XXI  |   fuisset incognitum. Dum ergo uidet quia bonum est, quod, nisi
 7       XI, XXI  |        omnino incommutabiliter uidet; ita ut illa quidem, quae
 8       XI, XXIV |     inhaerens iucundatur; est, uidet, amat; in aeternitate Dei
 9      XII, VII  |   corporales, nusquam tenebras uidet, nisi ubi coeperit non uidere.
10       XV, XVIII|        non est spes. Quod enim uidet quis, quid et sperat? Si
11      XVI, XXIII| acutius intuetur, tanto plures uidet. Vnde et acerrime cernentibus
12     XVII, V    |      eius genere est homo, cum uidet sacrificium Christianorum
13     XVII, XVIII|    excidio funditus eradicatos uidet? Occisus enim ab eis resurrexit
14      XIX, IV   |        non est spes. Quod enim uidet quis, quid et sperat? Si
15      XIX, XII  |     comparatione iustorum ille uidet nec pacem esse dicendam,
16       XX, III  | uidetur; quoniam Deus et ipsum uidet nec eum despicit nec cum
17       XX, VII  |        qui hominem ad praesens uidet (si tamen uidet, cuius cor
18       XX, VII  |       praesens uidet (si tamen uidet, cuius cor non uidet), qualis
19       XX, VII  |     tamen uidet, cuius cor non uidet), qualis autem postea sit
20       XX, VII  |       sit futurus nec se ipsum uidet. Ad hoc ergo ligatus est
21      XXI, X    |       tunc similem suo corpori uidet, ut discernere omnino non
22     XXII, XXIX |         nunc autem oculus meus uidet te. propterea despexi memet
23     XXII, XXIX |        inuisibiles, per corpus uidet. Nam unde uiuentia discernimus