Liber, Caput

 1        I, XXXII |         urbe uastata, quos pestile n tia ista possedit atque
 2       II, XXI   |           eam factioue capesseret, n ec ipse populus iam po p
 3       II, XXI   |        Sicut etiam ipse Tullius no n Sc i pi oni s nec cuiusquam
 4      VII, VIII  |            palatum Graeci *ou)rano\n appellant, et nonnulli,
 5        X, I     |          suo sermonis usu *eu)sebh=n uocant, quamuis *eu)se/beian,
 6        X, XXVIII|             sed per solum *patriko\n *nou=n, id est paternam
 7        X, XXVIII|          per solum *patriko\n *nou=n, id est paternam mentem
 8       XI, XVIII | pulchritudinem reddunt: ita quadam n on uerborum, sed rerum eloquentia
 9       XI, XXIII |        quos appellat *peri\ *a)rxw=n, id est de principiis, hoc
10      XII, XVI   |    peragantur, tempora omnino esse n on possunt; ac per hoc etsi
11     XIII, XXIV  |        Spiritus sanctus, sed *pnoh/n, quod nomen in creatura
12     XIII, XXIV  |         Graecos adtinet, non *pnoh\n uidemus scriptum esse, sed *
13     XIII, XXIV  |        uitae, si Graecus non *pnoh/n, sicut ibi legitur, sed *
14     XIII, XXIV  |        Graecus *pneu=ma, sed *pnoh\n dixerit: cur non dicimus:
15     XIII, XXIV  |          dixit *pneu=ma, sed *pnoh/n; non utique Spiritum sanctum,
16      XVI, XXVI  |       saeculo deriuatum est; *ai)w\n quippe Graece saeculum nuncupatur.
17    XVIII, XII   |             e)/ris contentio, *xqw\n terra est, ex quibus duobus
18      XIX, IV    |          quam Graeci uocant *o(rmh/n, quia et ipsam primis naturae
19      XIX, XIX   |     intentio est; ergo *e)piskopei=n, si uelimus, Latine superintendere