Liber, Caput

 1        I, III  |     portans uictosque penates. Itane istis penatibus uictis Romam,
 2       II, XII  |    sollemnitatibus miscuerunt. Itane tandem, Scipio, laudas hanc
 3       II, XII  |   deorum pepercisse uestrorum? Itane pluris tibi habenda uisa
 4      III, IV   |           IV] Dixerit aliquis: Itane tu ista credis? Ego uero
 5       IV, XXVI |       nisi diabolo seruiretur? Itane iste Romanum conderet dilataret
 6        V, I    |  illius omnino iussa complere: itane de ipso Deo sentiendum est,
 7        V, V    |        temporibus nascerentur? Itane non mutat fata natiuitatis
 8       VI, I    |     contemptoribus inridentur: itane desipit cor humanum, ut,
 9       VI, IX   |        contrariis repugnarent. Itane ista est innocentia deorum,
10      VII, III  |  extrema et ima commissa sunt: itane sunt illi selecti destituti
11      VII, XXII |    tolerabilioris erroris est. Itane unda ad litus ueniens et
12      VII, XXIV |       exercendam agriculturam. Itane ad haec relata et hunc finem
13      VII, XXIV |  cuiquam pollicentur aeternam? Itane propterea Galli abscisi
14     VIII, XIX  |       aliquid magicum admisit: itane tandem illis intercedentibus
15      XII, XIX  |        et omnes infiniti sunt. Itane numeros propter infinitatem
16     XIII, XVIII|      quae per oculos emicaret: itane Deo summo concedere dubitabimus,
17       XV, XV   |       XV] Dicet ergo aliquis: "Itane credendum est hominem filios
18     XVII, IV   | exaltabit cornum christi sui. ~Itane uero uerba haec unius putabuntur
19     XXII, XXIX |       suum, ubi ipse non erat: itane cum uenerit quod perfectum