Liber, Caput

 1        I, XV    |      permiserunt, quid periuro grauius irati facere potuerunt?
 2        I, XIX   |      quid est hoc, quod in eam grauius uindicatur, quae adulterium
 3        I, XXIV  | iurandi ad eosdem hostes, quos grauius in senatu uerbis quam <in>
 4        I, XXVII |   paruis tuis peccatis adicias grauius, dum uiuis sub domino barbaris
 5       II, XXVII | deformitate lenire. Neque enim grauius fuerant quamlibet crudelissima
 6      III, II    |   ingratis fuerunt. Videant ne grauius sit tales deos credere quam
 7      III, V     |   morte plectebant: usque adeo grauius quae putabant adyta diuina
 8      III, XIII  |     fugientes inter domos suas grauius foedabant pristinas, quamuis
 9      III, XVII  |    certissimum est. Neque enim grauius uel grauiora dicimus auctoribus
10      III, XVII  |       iam praesente Aesculapio grauius crimen fuit? ~Tum uero tam
11      III, XVII  |       cum in annum alium multo grauius tenderetur frustra praesente
12       IV, I     |   auctoritate in odium nostrum grauius inritantur, existimantibus
13       IV, III   |   unius hominis, sed, quod est grauius, tot dominorum, quot uitiorum.
14        X, XXIX  |      erigantur, sed ut cadendo grauius affligantur. ~
15       XI, XXIII |    corpora, quibus inferius et grauius nihil est, potius quam homines
16    XVIII, XVIII |     uiuentia quidem, sed multo grauius atque uehementius quam somno
17      XIX, XVI   |   parcendo sinere, ut in malum grauius incidatur. Pertinet ergo
18      XIX, XXVIII| conflictum. Quod igitur bellum grauius et amarius cogitari potest,
19      XXI, XXV   |   etiam noxium, quo iudicentur grauius, quam uel tardius liberentur.