Liber, Caput

 1        I, XIX   | coniunctione membrorum, sed quid animorum diuersitate ageretur adtendens: "
 2        I, XXXII |           pontifex autem propter animorum cauendam pestilentiam ipsam
 3        I, XXXIII|    fuerant antea faceretis? Hanc animorum labem ac pestem, hanc probitatis
 4       II, I     |     taetrior insipientium morbus animorum, quo inrationabiles motus
 5      III, I     |       arbitror de morum malis et animorum, quae praecipue cauenda
 6      III, X     |        semper fere per humanorum animorum motus accidunt; quas tamen
 7     VIII, XIV   |         inmortalitatem corporum, animorum autem cum hominibus passiones.
 8     VIII, XV    |       sed quam puritas praecedat animorum. ~Iam uero de loci altitudine,
 9     VIII, XXI   |     daemonibus nuntiis; si autem animorum indicia corporalia, qualia
10       IX, III   |  corporibus de uirtutibus tacuit animorum, quibus essent praediti,
11       IX, III   |         ulla dubitatio, quod non animorum aliquas inferiores partes,
12       IX, III   |      huius modi perturbationibus animorum, a quibus humana non est
13       IX, IV    |  passionibus et perturbationibus animorum; utrique enim mentem rationemque
14       IX, VIII  |         Nam si non corporum, sed animorum aeternitatem cum diis habere
15       IX, XVIII |    corporum leuitatem a prouectu animorum nos auocare atque auertere
16       XI, I     |       quae non fortuitis motibus animorum, sed plane summae dispositione
17      XIV, X     |     agitabantur perturbationibus animorum, nullis corporum laedebantur
18      XIV, XVIII |       sui notitiam lucem appetit animorum, ut tamen refugiat oculorum.
19     XVII, XIX   |      corpore uitia intelleguntur animorum. Ista de psalmis, hoc est