Liber, Caput

 1      VII, XII   |        ipsum regem omnium sibi amare uideatur. Longe autem aliud
 2     VIII, VIII  | dubitat hoc esse philosophari, amare Deum, cuius natura sit incorporalis.
 3       XI, XXVI  |    mihi esse me idque nosse et amare certissimum est. Nulla in
 4       XI, XXVI  |     adiungo. Neque enim fallor amare me, cum in his quae amo
 5       XI, XXVI  |    illa falsa essent, falsa me amare uerum esset. Nam quo pacto
 6       XI, XXVI  |     amore falsorum, si me illa amare falsum esset? Cum uero et
 7       XI, XXVII |  certus sum, et haec amo atque amare me similiter certus sum. ~
 8       XI, XXVIII|        non et ipsum amorem nos amare sentimus, quo amamus quidquid
 9       XI, XXVIII|    nihil quidem sentiente motu amare possemus, uerum tamen id
10       XI, XXVIII|       non habebit errorem, ibi amare nostrum non habebit offensionem.
11      XII, XXI   |  hominem amicum possit quisque amare fideliter, cui se futurum
12     XIII, VII   |        spirat, tantum Christum amare possent, ut eum in tanto
13      XIV, VI    |   Sanato enim uitio totum quod amare, nihil autem quod debeat;
14      XIV, VII   |       Nam cuius propositum est amare Deum et non secundum hominem,
15      XIV, VII   |     hominem, sed secundum Deum amare proximum, sicut etiam se
16       XV, V     |    quanto amplius ibi potuerit amare consortem. Illud igitur,
17      XIX, XII   |        iniquam pacem suam. Non amare tamen qualemcumque pacem
18      XIX, XIV   |      Sicut enim pacem corporis amare se ostendunt animantia,
19      XXI, XXVI  |     modo autem potest eos plus amare quam Christum, quos amat