Liber, Caput

 1       II, XXIII|   superfluo confitentur. Nam si uirtutibus animi et probitati uitae,
 2       II, XXV  |       relictis di", uelut amici uirtutibus, cum uitiis hominum offenderentur;
 3        V, XV   |     bonis artibus eorum, id est uirtutibus, quibus ad tantam gloriam
 4        V, XVIII|   diuturnum uirorumque tantorum uirtutibus praeclarum atque gloriosum
 5        V, XVIII|       ut hi, qui qualibuscumque uirtutibus terrenam gloriam quaesiuerunt
 6      VII, XII  |      parua est; magis enim sunt uirtutibus diuites, per quas eis etiam
 7     VIII, XIII | sententiam bonos et honestos et uirtutibus sapientium socios esse arbitrantur
 8     VIII, XXIV | affectione, quam longe absunt a uirtutibus uitia et a bonitate malitia.
 9       IX, III  |      aeriis eorum corporibus de uirtutibus tacuit animorum, quibus
10       IX, V    |         est, ubi ait: "Nulla de uirtutibus tuis nec admirabilior nec
11        X, III  |    ueris impletur fecundaturque uirtutibus. Hoc bonum diligere in toto
12        X, XXI  |        poetis inducitur inimica uirtutibus et caelum petentibus uiris
13        X, XXI  |        aerias potestates piorum uirtutibus inuidentes, nostri martyres
14        X, XXI  |   nostri supplicibus donis, sed uirtutibus diuinis Heran superant.
15        X, XXVI |    aduersus potestates et ueris uirtutibus et ueri Dei muneribus inuidas
16    XVIII, XXXI |    signis et ostentis et uariis uirtutibus et Spiritus sancti muneribus;
17      XIX, XXIII|  caelestibus sanctis angelis et uirtutibus Dei, quos beatissimos tamquam
18      XXI, XIII |       exercendis declarandisque uirtutibus per homines et angelos seu