Liber, Caput

 1       VI, XI    |        Dei, cui uitae aeternae mysterium reuelatum est, tempore quo
 2      VII, XXXII |                     XXXII] Hoc mysterium uitae aeternae iam inde
 3       XV, XXVII | definito esse potuisse; aut si mysterium sacratissimum, quod agebatur,
 4       XV, XXVII |      gignunt. Sed si et hoc ad mysterium pertinebat, ibi erant. Habet
 5      XVI, II    |       homine habent tam grande mysterium atque honorant intus in
 6      XVI, XXXIV |        ducta, nisi propter hoc mysterium, dicta sit concubina. Sed
 7      XVI, XXXVII|        et non in eo magnae rei mysterium quaereretur, superius praedixit
 8      XVI, XXXVII|     mentientis, nisi profundum mysterium ueritatis? Ipsa autem benedictio
 9      XVI, XXXIX |      Iacob, utique uolenti, ut mysterium figuraret, significat passionem
10    XVIII, XXXI  |   gentibus homines, quibus hoc mysterium reuelatum est, et qui haec
11      XIX, XXIII |        ciuitas eius, cuius rei mysterium celebramus oblationibus
12       XX, XIX   |       in suo tempore. Iam enim mysterium iniquitatis operatur. Tantum
13       XX, XIX   |         Nam quid est: Iam enim mysterium iniquitatis operatur. Tantum
14       XX, XIX   |       hoc quod dixit: Iam enim mysterium iniquitatis operatur, Neronem
15       XX, XIX   |        Quid detineat scitis et mysterium operari iniquitatis non
16       XX, XIX   |    populum faciat; et hoc esse mysterium iniquitatis, quia uidetur
17       XX, XIX   |       exeat de medio ecclesiae mysterium iniquitatis, quod nunc occultum
18       XX, XIX   |    occultum est. Ad ipsum enim mysterium pertinere arbitrantur, quod