Liber, Caput

 1        I, XXVI   |         testificationibus, ut earum memoriam sic honoret, diuina persuaserit
 2       II, XVII   |            successit, quod, etsi ad memoriam fraudis illius circensium
 3       II, XXI    |       publicam. Itaque ante nostram memoriam et mos ipse patrius praestantes
 4        V, XI     |            animae inrationali dedit memoriam sensum adpetitum, rationali
 5      VII, III    |          ista minuta opera puerorum memoriam tribuerunt. Quis enim dubitet
 6      VII, III    |            habere bonam mentem quam memoriam quantumlibet ingentem? Nemo
 7      VII, XXV    |           est, in cuius dilectionis memoriam Gallus absciditur. Sed docti
 8      VII, XXXV   |           re gesta sunt, in nostram memoriam peruenerunt. Non enim possunt,
 9        X, I      |           oblitus est, adminiculare memoriam. Elegimus enim Platonicos
10        X, III    |        statutis dicamus sacramusque memoriam, ne uolumine temporum ingrata
11        X, VIII   |             serpentem propter facti memoriam reseruatum cum postea populus
12      XVI, II     |       significat sacramentum, dorsa memoriam praeteritorum, quia passionem
13      XVI, XXXVIII| intellegitur ipse Saluator nobis in memoriam reuocare in euangelio, ubi,
14      XVI, XLIII  |            primi praefigurati facti memoriam reuocaret, quia et legis
15     XVII, XX     |          uiuentem et auferamus eius memoriam de terra, possessionem eius
16    XVIII, XII    |            a regibus Graeciae, quae memoriam diluuii et ab eo liberationis
17       XX, XIV    |            bona uel mala, cuncta in memoriam reuocentur et mentis intuitu
18       XX, XXVI   |             mora reuocaturus est in memoriam, unde conuincat puniatque