Liber, Caput

 1     XIII, XX   |      ut sic fuisse accipiatur lignum uitae in paradiso corporali,
 2     XIII, XX   |     Dei, de qua scriptum est: Lignum uitae est amplectentibus
 3     XIII, XXI  |       fructus mores piorum et lignum uitae ipsam bonorum omnium
 4     XIII, XXI  |   omnium matrem sapientiam et lignum scientiae boni et mali transgressi
 5     XIII, XXI  |      autem eorum opera eorum, lignum uitae sanctum sanctorum
 6     XIII, XXI  |    sanctorum utique Christum, lignum scientiae boni et mali proprium
 7      XIV, X    |    forte cupiebant prohibitum lignum ad uescendum contingere,
 8      XIV, XVII |       Vidit mulier quia bonum lignum in escam et quia placet
 9      XIV, XVII |     ceciderant. Vnde et ipsum lignum, eo quod istam faceret dinoscentiam,
10      XIV, XVII |      accepit, ut appellaretur lignum sciendi boni et mali. Experta
11      XIV, XXVI |   esuriret, potus ne sitiret, lignum uitae ne illum senecta dissolueret.
12       XV, XXVI | ecclesiae, quae fit salua per lignum, in quo pependit mediator
13       XV, XXVII|    tot milia circumagatur, et lignum ligno per suscudines, epiros,
14       XX, XXVI |  ignorat ubi Deus plantauerit lignum uitae, a cuius cibo separatis
15       XX, XXVI |   contendit ipsumque Christum lignum uitae prophetice dictum,
16       XX, XXVI |      Dei, de qua Salomon ait: Lignum uitae est omnibus amplectentibus
17      XXI, V    |      iam non possit extingui. Lignum cuiusdam ficus Aegyptiae,
18      XXI, IX   |   tinea uestimentum et uermis lignum, sic maeror excruciat cor