Liber, Caput

 1        I, XI  |          moriantur, sed moriendo quo ire cogantur. Cum igitur Christiani
 2        I, XV  |            patria, nec inde quolibet ire, sed ad suos acerrimos inimicos
 3      III, X   |             hortari, hostibus obuiam ire, libertatem patriam parentesque
 4       IV, XI  |          dictum putant: ~deum namque ire per omnes Terrasque tractusque
 5        V, XXI |     crudelissimo; et ne per singulos ire necesse sit, qui Constantino
 6        X, V   |        misericordiam et paratum esse ire cum Domino Deo tuo? Et in
 7        X, XVII|      subiunxerunt et eas quo uellent ire siuerunt, etiam hic uim
 8        X, XXV |             Deo bonum est, non longe ire, non per plurima fornicari.
 9     XIII, X   |          stare uel aliquanto tardius ire permittitur; sed urgentur
10     XIII, XXIV|            Quid enim magnum erat non ire longius, sed in eodem ipso
11      XIV, V   |          anne aliquas ad caelum hinc ire putandum est ~Sublimes animas
12      XVI, XIII|         illos de regione Chaldaeorum ire in terram Chanaan: et uenit
13      XVI, XIX |       habitauit in heremo atque inde ire in Aegyptum famis necessitate
14     XVII, XX  |        ostendit, ubi ait: Melius est ire in domum luctus quam ire
15     XVII, XX  |             ire in domum luctus quam ire in domum potus; et paulo
16      XXI, V   |            manentia; quo si quisquam ire uoluerit et potuerit, utrum
17      XXI, IX  |             quam duas manus habentem ire in gehennam, in ignem inextinguibilem,
18      XXI, XXIV| praedestinati sunt in aeternum ignem ire cum diabolo: tam pro eis