Liber, Caput

 1        I, XIV |     potuerunt, ubi Deum suum non inuenerunt. Sunt in scripturis sanctis
 2       II, VII |   quantum diuinitus adiuti sunt, inuenerunt; quantum autem humanitus
 3       II, VII |      tamen si philosophi aliquid inuenerunt, quod agendae bonae uitae
 4       II, XXV | conflictatione exprimi poterant, inuenerunt. Si ergo ueraciter inter
 5      III, IX  |         enim minus eum occupatum inuenerunt, tanto magis ipsi occupauerunt.
 6       VI, X   |       nihil perdiderunt nihilque inuenerunt, ueraciter exprimatur: "
 7      VII, IV  |         cuius uitam minus turpem inuenerunt, eum simulacri monstrosa
 8      VII, VIII|   dicerent saltem in ore hominis inuenerunt, nisi Neptunus forte subueniat
 9      VII, XIV |      quae sunt in elementis, non inuenerunt, et ideo eos saltem operibus
10      VII, XVI |        artibus praeposuerunt nec inuenerunt uel stellam, ubi eam ponerent,
11     VIII, XXIV|    cultum religionemque diuinam, inuenerunt artem, qua efficerent deos.
12     VIII, XXIV|    cultum religionemque diuinam, inuenerunt artem qua efficerent deos."
13     VIII, XXIV|        cultu ac religione diuina inuenerunt artem, qua efficerent deos:
14     VIII, XXVI|  extitisse, quos per artem, quam inuenerunt homines multum errantes,
15        X, XVII|    simulacrum, cui supplicabant, inuenerunt conlapsum deformiterque
16        X, XXXI|          id quo modo intellegant inuenerunt, non esse hoc uidelicet
17       XI, XXV |       esset, sed ita esse potius inuenerunt), cuius una pars appellaretur
18      XVI, IV  |        mouerent ipsi ab Oriente, inuenerunt campum in terra Sennaar,