Liber, Caput

 1        I, XVIII |     atque destructa? Absit hic error et hinc potius admoneamur
 2        I, XXIV  | superatum. Quis ergo tam malus error obrepit, ut homo se occidat,
 3        I, XXVIII|        non possit auferri; qui error eis fortasse sublatus est.
 4        I, XXXIII|        quis est hic tantus non error, sed furor, ut exitium uestrum,
 5      VII, Pr    |       diuturnus humani generis error infixit, euellere atque
 6      VII, XXVIII|       Nec ibi facit unum caput error, nec hic sanum furor. Cur
 7     VIII, XXIV  |     errabant? Iste ergo multus error et incredulitas non animaduertentium
 8     VIII, XXIV  |     deos. Et tamen quod multus error et incredulitas et a cultu
 9       XI, XI    |     scientes timor, nescientes error beatos esse utique non sinebat.
10      XIV, XX    |        homines hominibus, quam error, ut homines canibus esse
11       XV, XI    |        magis hic esse potuerit error interpretum, quam in ea
12       XV, XIII  |      accidere etiam scriptoris error. Sed hoc in illa quaestione
13       XV, XIII  |       quandam, si dici potest, error ipse constantiam nec casum
14       XV, XIV   |         Proinde remoueatur hic error, qui coniectura falsa ita
15       XV, XIV   |     sed ubi non est scriptoris error, aliquid eos diuino spiritu,
16      XIX, IV    |       istisque uitandis nullus error obrepat, ac per hoc et ipsa
17      XIX, IV    |     sed eorum quoque mirus est error, quod in his malis, etsi
18     XXII, XXII  |      ignorantiae, ex qua omnis error existit, qui omnes filios