Liber, Caput

 1        I, XI   |   uitam procreati sunt, utique commune est. Hoc scio, neminem fuisse
 2     VIII, XVI  |    quintum eos cum diis habere commune. Sed uideo trium superiorum,
 3     VIII, XVI  |    etiam cum diis pecoribusque commune est; quod mente rationalia,
 4     VIII, XVII | nobiscum daemones dixit habere commune, id est animi passiones,
 5       IX, VIII | hominibus id uiderentur habere commune, quod non esset in malis.
 6       IX, IX   |       diis, alterum cum beluis commune est", quoniam de hominibus
 7       IX, IX   |    diis, alterum cum hominibus commune est; sed, sicut dixi, tamquam
 8      XII, IX   |    bonum est. Hoc bonum quibus commune est, habent et cum illo
 9     XIII, XVI  | erubescunt esse Christiani, ne commune illis cum uulgo uocabulum
10     XIII, XXIII|   uenisse peccato, quod in uno commune factum est omnibus; mors
11       XV, XVII |        homo interpretatur; sed commune perhibetur esse in illa
12       XV, XVIII|       omnium intellegitur esse commune, nisi quia oportebat in
13       XV, XX   |      generare ciuitati utrique commune est; quamuis Dei ciuitas
14       XV, XXII |   proprium, sed bonis malisque commune; ac sic filii Dei filiarum
15    XVIII, XII  |      magnum futurum et propter commune templum, cum essent parentes
16      XIX, V    |     mutati sint. Si ergo domus commune perfugium in his malis humani
17      XIX, XIV  |   inest, totum hoc, quod habet commune cum bestiis, subdit paci
18     XXII, XXIV |     sit cum beluis mortalitate commune multisque earum reperiatur