Liber, Caput

 1       II, XXIII|           in eis adfuerunt pessimo uiro Mario, et optimo Regulo
 2      III, VII  |      Graecorum uiris fortibus, sed uiro spurcissimo Romanorum? Aut
 3       IV, XXVI |            nos." Merito displicuit uiro graui diuinorum criminum
 4       VI, IX   |            Domitius; ut maneat cum uiro, additur dea Manturna. Quid
 5       VI, IX   |          si adest deus Subigus, ut uiro subigatur; si adest dea
 6      VII, XXII |       inferiorem maris partem, qua uiro erat subdita, perdidit?
 7      XII, XXII |          quidem feminam copulandam uiro sicut ipsum creare illi
 8       XV, III  |       cernebat, dedit eam fetandam uiro, de quo parere uoluerat
 9      XVI, XXV  |          Sarra suspicione muliebri uiro potius inputaret, etiam
10      XVI, XXXIV|        Chanaan, et dedit eam Abram uiro suo ipsi uxorem. De Cettura
11     XVII, XVI  |      aspiciat eius ecclesiam tanto uiro suo spiritali conubio et
12    XVIII, XXXI | conuincuntur de sancto et mirabili uiro Iob, qui nec indigena nec
13    XVIII, XXXI |     iudicare orbem in aequitate in uiro quo definiuit fidem omnibus
14       XX, IV   |           in regno Dei similis est uiro patri familias proferenti
15     XXII, XVII |          fecit ex limo, feminam ex uiro. Sed mihi melius sapere
16     XXII, XVII |        femina sicut uir; sed ut de uiro fieret, unitas commendata;
17     XXII, XVIII|        quid nos impediret nominato uiro intellegere et feminam,