Liber, Caput

 1       IV, XXI  |          nisi ad ingeniosum posset uenire, quid opus erat deo Catio
 2      VII, XV   |      potuit usque ad sidera per- , uenire, et quod non ualuit Saturnus
 3        X, XI   |            haec ualeant; et potius uenire extrinsecus conicit, eo
 4        X, XXI  |          bonum deum uel genium non uenire in hominem, nisi malus fuerit
 5        X, XXVII|         quam ad scholas Platonicas uenire cogantur. Hoc enim tibi
 6        X, XXIX | quantulacumque parte intellegimus, uenire possimus, non uultis agnoscere.
 7       XV, IX   |            nunc talibus documentis uenire in experimentum potest.
 8      XVI, VI   |             quibus potius conuenit uenire ad Deum motibus sanctis,
 9     XVII, VI   |        dicere: Quo modo confidimus uenire omnia, quae in libris illis
10     XVII, VIII |         cui sic est promissus, eum uenire oportebat, qui aedificaret
11      XIX, XVI  |        desiderantes atque optantes uenire ad caelestem domum, ubi
12       XX, V    |       fideles suos in iudicium non uenire. Quo modo ergo per iudicium
13       XX, VI   |          est et animarum est, quae uenire non permittit in mortem
14       XX, VIII |            praenuntiatus est, quem uenire iam sentiunt, ad credendum
15       XX, XXI  |           namque Dominum dicere se uenire, ut congreget omnes gentes,
16      XXI, IV   |            in nostrum experimentum uenire non posset, profecto aut
17      XXI, XXIV |          agentes causas contra Dei uenire uerba uelut misericordia