Liber, Caput

 1        I, XII  |     facere uoluissent. Nisi forte quispiam sic absurdus est, ut contendat
 2      III, VIII | custodienda commissa est? Dixerit quispiam iam eos Romae habitare solitos,
 3      III, XV   |          relictis di." Nisi forte quispiam sic defendat istos deos,
 4       IV, XXIII|        potius obtineret. Non enim quispiam resisteret Felicitati, nisi,
 5      VII, IV   |     infamem; uix autem selectorum quispiam, qui non in se notam contumeliae
 6       IX, XVI  |          ut uellent: quonam pacto quispiam posset inuitum tangere deum
 7       XV, IX   |  mortalium; nisi forte infidelium quispiam ex ipsa numerositate annorum
 8       XV, XIII |    credatur? Sed absit ut prudens quispiam uel Iudaeos cuiuslibet peruersitatis
 9       XV, XXVI |        quidem potest, ut et nobis quispiam et alius alio exponat haec
10       XV, XXVI |          Exempli gratia, uelut si quispiam, quod hic scriptum est:
11      XVI, XXXVI|        aliquid in uita et moribus quispiam, quo superat alium, idque
12     XVII, VI   |          non frustra tamen moueri quispiam potest ac dicere: Quo modo
13     XVII, XIII |     sperat, insipienter sapit. An quispiam putabit in pace regni Salomonis
14      XIX, XXIII|         Dominum solem credat esse quispiam, cui sacrificandum putet;
15       XX, XXVI |      uiuit): numquid dicturus est quispiam hoc fidei tempus illi fini
16      XXI, VI   |  mirarentur in templo, aut daemon quispiam sub nomine Veneris tanta
17     XXII, XX   |   resurrectione reddatur. Si enim quispiam confectus fame atque compulsus