Liber, Caput

 1        I, XXVI |     neminem propter sua peccata praeterita, propter quae magis hac
 2        I, XXVII|  peccata, cum sunt omnia deleta praeterita. Quod si morte spontanea
 3        X, VIII |        in uia liberationis suae praeterita desiderare debere? Illa
 4        X, XXXII|  fidelius, in qua ita narrantur praeterita, ut futura etiam praedicantur,
 5       XI, V    |       inaniter homines cogitare praeterita tempora uacationis Dei,
 6       XI, XXI  |       et praesentia iam sint et praeterita iam non sint, ipse uero
 7      XII, XI   | credidit; quae uera se narrasse praeterita ex his, quae futura praenuntiauit,
 8      XII, XVI  |         transit in tempore, nec praeterita est quasi iam non sit, nec
 9      XII, XVII |        quos magis est mirandum, praeterita. Sic enim ait: In spem uitae
10     XIII, IX   |      mors, quae transacta atque praeterita est, sed post eam uita praesens
11      XVI, II   |      quibus non solum narrentur praeterita, uerum etiam praenuntientur
12     XVII, II   |    liberatus et per quem cuncta praeterita reuelata sunt, temporibus
13     XVII, XVIII|  Mediatoris more solito tamquam praeterita narrantur, quae futura prophetabantur;
14       XX, XXVI | testamenti sacrificiorum suorum praeterita tempora polliceri. Non enim
15      XXI, V    |  infideles, qui, cum diuina uel praeterita uel futura miracula praedicamus,
16     XXII, II   |     quaecumque uoluit non solum praeterita uel praesentia, sed etiam
17     XXII, XXX  |         eis erit, non solum sua praeterita, sed etiam damnatorum eos