Liber, Caput

 1        I, XII  |        curarunt, licuitque de hac re poetis plausibiliter dicere: Caelo
 2       II, IX   |            scaenicis fabulis, siue a poetis essent illa conficta, siue
 3       II, X    |           opprobria parcendum sibi a poetis nullo modo putauerunt, uel
 4       II, XII  |          tandem, Scipio, laudas hanc poetis Romanis negatam esse licentiam,
 5       II, XIV  |       figmenta condemnat, isti autem poetis adimunt saltem in homines
 6       II, XIV  |      exclamante Cicerone, qui cum de poetis ageret: "Ad quos cum accessit,
 7       IV, XXVII|        genera tradita deorum: unum a poetis, alterum a philosophis,
 8       VI, VI   |             cum philosophis quam cum poetis." Non ergo nulla cum poetis.
 9       VI, VI   |          poetis." Non ergo nulla cum poetis. Et tamen alio loco dicit
10       VI, VI   | delectationis. Ac per hoc ea, quae a poetis conscripta populi sequi
11       VI, X    |           Iunonis quidem, si credere poetis uelis, iracundissimae respectu
12      VII, XXVI |      Praesertim quod illa dicuntur a poetis esse conficta, quasi poetae
13     VIII, XXVII|            quae et quanta mala non a poetis, sed mysticis eorum litteris
14       IX, VII  |           Platonicus, ne, cum haec a poetis canerentur, non a daemonibus
15        X, XXI  |         usquequaque inconuenienter a poetis inducitur inimica uirtutibus
16    XVIII, VIII |           capite Iouis nata canitur, poetis et fabulis, non historiae
17    XVIII, XII  |               ne dii accusentur; sed poetis et theatris ista tribuantur,