Liber, Caput

 1        I, X    | paenituit, quid de talibus rebus faciendum esset, si non praecedente
 2        I, XXII |          animae uidit, nequaquam faciendum, quin etiam prohibendum
 3        I, XXII |         factum, sed utrum fuerit faciendum. Sana quippe ratio etiam
 4        V, XVIII|   interimere, quam quod pro ista faciendum est, ea, quae filiis congreganda
 5        X, X    |      plus terreret atque ad bene faciendum cogeret territos deos, uel
 6        X, XV   |      inmortaliter beati; et quod faciendum modis ineffabilibus audiunt
 7       XI, XXI  |           quod placuerat in arte faciendum; non quod ullo modo Dei
 8      XII, XVIII|       aliquando etiam ad hominem faciendum, quem numquam antea fecerat,
 9      XII, XVIII|         quia illis quidquid noui faciendum uenit in mentem, nouo consilio
10      XII, XIX  |        in quocumque numero finem faciendum putaueris, idem ipse, non
11     XIII, XVIII|  terrestria cetera etiam hominem faciendum commisit Plato, potuerunt,
12     XVII, IV   |       terreno clauditur corpore, faciendum est iudicium atque iustitia,
13    XVIII, I    |         intermiseram, uideo esse faciendum, ut ex Abrahae temporibus
14    XVIII, IX   |       intellegendum esset quidue faciendum. Ille respondit, quod olea
15    XVIII, XXVI |  superiorem, quod iam uideo esse faciendum. ~
16       XX, XXIV |          cum quibus descendat ad faciendum iudicium"; aduocabit et
17       XX, XXX  |  litteris ad nouissimum iudicium faciendum Deus legitur esse uenturus,