Liber, Caput

 1        I, III  |       deos ipsos, quos uictos non dubitat dicere, sibi potius quam
 2       IV, XXIII|        felicitas regno. Nemo enim dubitat facile inueniri hominem,
 3       IV, XXVII|          diuinarum Varro ipse non dubitat. Praeclara religio, quo
 4       IV, XXXI |         etiam gentem Iudaeam; nec dubitat eum locum ita concludere,
 5     VIII, VIII |        causam beatum; ideoque non dubitat hoc esse philosophari, amare
 6     VIII, XIII |       bene instituto remouere non dubitat. Hunc autem Platonem, quod
 7        X, II   |  caelestibus sedibus habitare non dubitat, non habere supra se naturam
 8        X, XI   |      caelo, quae corpora esse non dubitat; et si dii sunt, quo modo
 9        X, XI   |           tenuiter suspicatur aut dubitat, ut haec alios asserat opinari.
10        X, XXXII|        ingenio praeditus esse non dubitat. Prouidentiam quippe diuinam
11     XIII, XI   |     mortem, sed in morte esse non dubitat dicere. Hinc enim est illud:
12     XIII, XXII |  Christiana de ipso Saluatore non dubitat, quod etiam post resurrectionem,
13      XIV, II   |          carni tribuere, ita nemo dubitat animositates ad animum pertinere.
14      XIX, III  |          praestabilius omnino non dubitat, sed utrum anima sola sit
15      XIX, XVII | adcommodata sunt, obtemperare non dubitat, ut, quoniam communis est
16       XX, XVIII|         quandam commutationem non dubitat dicere perditionem futuram,
17       XX, XXX  |       Nullus igitur uel negat uel dubitat per Christum Iesum tale,