Liber, Caput

 1     XIII, XXIV |        uiuebant in terra perisse diluuio? Si ergo et animam uiuentem
 2       XV, VIII |       uniuersi facti fuerant, ut diluuio delerentur; excepto uno
 3       XV, XX   |          cum tota progenies Cain diluuio sit deleta? Vnde uideri
 4       XV, XX   |          exceptis octo hominibus diluuio perire mereretur. ~
 5       XV, XXI  |     genus atque uniuersa propago diluuio deleretur; cum uero filius
 6       XV, XXIV |   periturorum, quibus transactis diluuio delerentur. Nec frustra
 7       XV, XXIV |         uerum tamen nullus eorum diluuio mortuus est, quos de semine
 8       XV, XXVI |       saeculo maligno tamquam in diluuio peregrinantem omnia referantur,
 9      XVI, X    |      numerum annorum a transacto diluuio usque ad Abrabam colligamus
10      XVI, X    |     Abraham. Fiunt itaque anni a diluuio usque ad Abraham mille septuaginta
11      XVI, XI   |      unam Noe iusti domum deleri diluuio meruerunt): ita, quando
12      XVI, XII  | reparandum genus humanum, sic in diluuio multarum superstitionum
13      XVI, XLIII|        generis humani est deleta diluuio. Quotus enim quisque est,
14     XVII, I    |         in cuius diebus uniuersa diluuio terra deleta est, et alios
15       XX, XVIII|       prior facies fuerat deleta diluuio. Qui autem nunc sunt, inquit,
16       XX, XVIII|         mundus pro eo mundo, qui diluuio periit, ex eadem aqua repositus
17       XX, XXIV |        toto pars accipitur, quod diluuio perisse dictus est mundus,