Liber, Caput

 1        I, XV   |     quoniam non arbitrabatur utile esse Romanae rei publicae
 2        I, XV   | dubitaret. Hoc si huic uitae utile existimabat, cuius tam horrendum
 3        I, XXVII|     qua dicere coeperam, qua utile putatur, ut se quisque interficiat,
 4      III, IV   |     paene tamen fatetur. Sed utile esse ciuitatibus dicit,
 5      III, XIX  |  habuistis, ne forte aliquid utile inde facere possint nostra
 6       IV, III  |     bonis moribus seruiatur, utile est ut boni longe lateque
 7       IV, III  |     hoc tam ipsis quam illis utile est, quibus regnant. Nam
 8       IV, XXXI |     modo uulgo scire non sit utile, sed etiam, tametsi falsa
 9        V, XIII |      censebant, putantes hoc utile esse rei publicae. Quamquam
10        X, XXV  |     rediges. Quid huic tamen utile fuerit etiam ipsa terrena
11      XIV, XII  |      ut ei subditam esse sit utile; perniciosum autem suam,
12      XIV, XIII |   audeo dicere superbis esse utile cadere in aliquod apertum
13      XIX, XIV  |   morte dissolui, ut aliquid utile cognoscat et secundum eam
14      XIX, XXI  |    quod ei, qui plus potest, utile est. Quocirca ubi non est
15      XIX, XXI  |      Deo quidem ut seruiatur utile esse omnibus. Seruiens autem
16      XXI, XXV  |    sacramentum, sed non sibi utile, immo uero etiam noxium,