Liber, Caput

 1        I, XXX |       generis humani meracior inerat uniuerso populo Romano, postea quam
 2       II, XXI |           paucis optimatibus siue ab uniuerso populo. Cum uero iniustus
 3      III, XIV |      cingebantur illa certamina, sed uniuerso obri, et tunc uiuis et postris,
 4       VI, VII |       ostendere institui, et quae ab uniuerso corpore aliena importune
 5       IX, VIII|   singillatim mortales, cuncti tamen uniuerso genere perpetui, uicissim
 6       XI, XXXI|        septenarius constat. Ideo pro uniuerso saepe ponitur, sicuti est:
 7      XII, IV  | commodissimus inuenitur. Nam eius in uniuerso mundo utilitates uerbis
 8      XII, X   |   Singillatim mortales, cuncti tamen uniuerso genere perpetui." Et cum
 9      XII, XIII|            umoris breuissimam guttam uniuerso mari, etiam quantum oceanus
10     XIII, XVI |           beatis, quod etiam de ipso uniuerso mundo, tamquam uno animali
11     XIII, XVII|      adfirmet et dicat reddenda esse uniuerso igni corpora, quae inde
12       XV, I   |         bonus et spiritalis): sic in uniuerso genere humano, cum primum
13      XVI, VIII|         monstra sunt hominum, ita in uniuerso genere humano quaedam monstra
14     XVII, XII |             in aeternum: fiat, fiat, uniuerso populo Dei ad caelestem
15     XVII, XX  |           hunc regnauit eidem populo uniuerso Salomon filius eius, qui,
16     XXII, XIX |        separare, sed ita conspergere uniuerso atque miscere, ut nec foeditatem