Liber, Caput

 1        I, X    | monstrauerat, qui haec mala mundo uentura praedixerat. Ac per hoc
 2        I, XI   |        incertum est quaenam earum uentura sit: quaero utrum satius
 3        V, IX   |           hoc ordine uenient, quo uentura esse praescita sunt; et
 4        V, IX   |          omnia sic ueniunt, ut ea uentura praesciuit; porro si non
 5        V, IX   |           sic ueniunt, ut ab illo uentura praescita sunt, non est,
 6        X, VIII |    susceperat et per eos de prole uentura Dei promissa tenuerat, ipsoque
 7        X, XXXII|        iam uenit et ad quoscumque uentura est, nec debuit nec debebit
 8      XII, XIV  |           noua, quae transacta et uentura sunt, exhiberet. A quo ludibrio
 9       XV, VIII |       Spiritu praeuidebantur esse uentura; ita ut nec de altera societate
10     XVII, VI   |       omnia, quae in libris illis uentura praedicta sunt, si hoc ipsum,
11     XVII, XVIII|     prophetabantur; quoniam, quae uentura erant, iam in praedestinatione
12    XVIII, XXV  |        impietatibus suis haec eis uentura praedixerant, maxime Hieremias,
13       XX, XXX  |   renouationem. Quae omnia quidem uentura esse credendum est; sed
14       XX, XXX  |      commemorata sunt ordine esse uentura. ~Duo nobis ad hoc opus
15     XXII, III  |       increduli non putabant esse uentura. Idem quippe Deus utraque
16     XXII, III  |         utraque promisit, utraque uentura esse praedixit, quem perhorrescunt