Liber, Caput

 1       IV, XXVIII|          et post haec acciperent sempiternum, siue hic haberent siue
 2        X, XXIX  |           quod uultis esse etiam sempiternum. Quo modo ergo nec umquam
 3        X, XXXI  |        quod semper ante fuisset, sempiternum deinceps esse non posset;
 4       XI, XI    |          non fiderent, sed utrum sempiternum an quandoque finem habiturum
 5      XII, XII   |      mundum istum non existimant sempiternum, siue non eum solum,sed
 6      XII, XVIII |        opus nouum non nouum, sed sempiternum adhibere consilium; nec
 7     XIII, XVII  |      membrum in medio positum et sempiternum esse non dubitent. Cum ergo
 8     XIII, XVII  |       animal maximum beatissimum sempiternum, cuius anima et perfectam
 9     XIII, XIX   |       corporibus eas adseruit in sempiternum esse uicturas. Nec tamen
10     XVII, IV    |         eundemque regem nouum ac sempiternum, qui est Christus Iesus.
11       XX, XXIII | Altissimi. Et regnum eius regnum sempiternum; et omnes principatus ipsi
12       XX, XXIII |          regnum sancti accipiant sempiternum, qui uel dormitans haec
13       XX, XXX   |         Ego sum primus et ego in sempiternum, et manus mea fundauit terram
14      XXI, XI    |     aestimant et non quod eum in sempiternum auferunt de societate uiuentium?
15      XXI, XXIII |  eneruabitur fides, qua creditur sempiternum daemonum futurum esse supplicium?
16     XXII, III   |      Regnum, inquit, eius regnum sempiternum; et alia quae ad hoc pertinentia