Liber, Caput

 1      III, XXV |      uero mala? Nec ipse aliud secutus uidetur quam quod aduertit
 2       IV, VI  |     peregrinam Trogum Pompeium secutus non Latine tantum, sicut
 3       VI, III | diuinis sedecim tribuit, istam secutus in ea partitione rationem,
 4       VI, IV  |     scripsit de rebus humanis, secutus est historiam rerum gestarum;
 5       VI, V   | naturam, sed hominum instituta secutus est. Intueamur sane et ciuilem
 6     VIII, XXVI| quantis obesse scimus iratam", secutus adiunxit: "Terrenis etenim
 7     XIII, XXIV|       factum est, quasi et hic secutus euangelista dixerit: Et
 8      XIV, VII | Diligis me?" sed: Amas me? ubi secutus ait euangelista: Contristatus
 9       XV, XV  |  nascendo additus primus. Hunc secutus Abel, quem maior frater
10      XVI, I   |     nuditatem. Vnde etiam quod secutus adiunxit benedictionem duorum
11      XVI, XV  |        existimatur, cum postea secutus esset Nachor patrum suum,
12     XVII, V   |     hic iste homo Dei continuo secutus adiunxit: Veniet adorare
13     XVII, X   |  sperabatur utique regnaturus, secutus iste psalmus adiunxit atque
14       XX, IX  |      illum magnum. Et continuo secutus adiungit: Dico enim uobis
15       XX, XXVI|    intellegi potest in eo quod secutus adiunxit atque ait: Et placebit
16      XXI, XIII|     tenebris et carcere caeco, secutus adiunxit atque ait: ~Quin