Liber, Caput

 1        V, VIII  |         fallor, hi uersus: ~Duc, summe pater altique dominator
 2       XI, XXIV  |       unum, aeternus coaeternum, summe bonus aequaliter bonum;
 3       XI, XXVIII|        ab illo facta essent, qui summe est, qui summe sapiens est,
 4       XI, XXVIII|       essent, qui summe est, qui summe sapiens est, qui summe bonus
 5       XI, XXVIII|       qui summe sapiens est, qui summe bonus est, tamquam per omnia,
 6      XII, II    |      summa essentia sit, hoc est summe sit, et ideo inmutabilis
 7      XII, II    |     creauit, esse dedit, sed non summe esse, sicut est ipse; et
 8      XII, II    |         per hoc ei naturae, quae summe est, qua faciente sunt quaecumque
 9      XII, III   |      bono. Quis autem neget Deum summe bonum? Vitium ergo contrarium
10      XII, V     |          cum ita sint, Deus, qui summe est atque ob hoc ab illo
11      XII, V     |         omnis essentia, quae non summe est (quia neque illi aequalis
12      XII, VI    | reperitur, quod ei adhaerent qui summe est. Cum uero causa miseriae
13      XII, VI    |      occurrit, quod ab illo, qui summe est, auersi ad se ipsos
14      XII, VI    |     ipsos conuersi sunt, qui non summe sunt; et hoc uitium quid
15      XII, VI    |          magis essent, si ei qui summe est adhaererent, se illi
16      XII, VI    |      quae ita creata est, ut nec summe esset, et tamen ad beatitudinem
17      XII, VI    |    beatitudinem habendam eo, qui summe est, frui posset, a quo
18      XII, VII   |      Deficere namque ab eo, quod summe est, ad id, quod minus est,
19      XII, VIII  |     ordinem naturarum ab eo quod summe est ad id quod minus est.
20      XII, IX    |         erant, sed ad illum, qui summe est, conuerterentur eique
21      XIV, XIII  |     esset, quam erat, cum ei qui summe est inhaerebat. Relicto
22      XIV, XXVI  |        omnipotenti Deo, summo ac summe bono creatori omnium naturarum,
23     XXII, XXIV  |        subsistat, ille facit qui summe est et facit esse quidquid