Liber, Caput

 1        I, XVIII|   inspicit, perdidit. Non opinor quemquam tam stulte sapere, ut huic
 2        I, XIX  |          perpetrata facinora nec quemquam scelestum indemnatum inpune
 3       II, IX   | displicuisse Romanis uel laudari quemquam in scaena uiuum hominem
 4        V, XII  |      illa res publica non habuit quemquam uirtute magnum, sed sua
 5       VI, II   |         scripsit, quam multa uix quemquam legere potuisse credamus:
 6       VI, IX   |  nocentibus parcere quam laedere quemquam innocentem, tamen mulieri
 7       VI, XII  |         esse datorem felicitatis quemquam istorum deorum, qui tanta
 8      VII, XXXIV|        cum rex esset, qui minime quemquam metueret, nec docere aliquem
 9        X, I    |   appetunt, id est uitam beatam, quemquam isti assecuturum negant,
10      XII, XVIII|    primus creatus esset, numquam quemquam fuisse hominem; nec eundem
11     XIII, XI   |         mortem ne laudes hominem quemquam. Dicamus etiam cum acciderit:
12      XIV, XIX  |         emittit iratus uel etiam quemquam percutit, non posset hoc
13     XVII, XVI  |     saeculum saeculi. Non opinor quemquam ita desipere, ut hic aliquam
14       XX, II   |        iuuenes, et qui nec uerbo quemquam laedere potuerunt, diuersa
15       XX, V    |         Neque enim Pater iudicat quemquam, sed iudicium omne dedit
16       XX, XXX  |      manifestationem non iudicat quemquam, sed omne iudicium dedit