Liber, Caput

 1        I, XXXI |       quiesceret in superbissimis mentibus, donec continuatis honoribus
 2       II, XVIII|        audeant, opiniones humanis mentibus, unde talia uitia siluescerent,
 3       II, XXVII|        quo uirtus debellaretur in mentibus, qui non opponerentur defensores
 4        V, II   |       dicat, si nolit imperitorum mentibus in eis quas nesciunt rebus
 5        V, VII  | astralibus fatis inserere humanis mentibus atque firmare, non horoscopi
 6       VI, VIII |        spiritus fallendis humanis mentibus inrepsisse? ~
 7       VI, IX   |         diis habentur, in hominum mentibus possint. Haec certe non
 8     VIII, V    |         principia corpori deditis mentibus opinati sunt, cedant his
 9       IX, VIII |        membris, leuibus et anxiis mentibus, brutis et obnoxiis corporibus,
10       IX, XIII |         dicere. Quorum ergo ratio mentibus inest, aut miseros esse
11       IX, XVI  |            adest tamen sapientium mentibus, cum se quantum licuit a
12        X, XXXII|    praenuntiant, quorum ius et in mentibus atque cupiditatibus iniquorum
13       XI, XXIX |          tamquam mane lucescit in mentibus contemplantium. ~
14      XVI, VI   |     loquitur rationalis creaturae mentibus, aut per mutabilem creaturam
15    XVIII, XXIII|  intellexisti, ludentem mortalium mentibus, sed <et&lg spinis coronasti
16       XX, XXII |          erat, in eorum mortalium mentibus: quo modo inmortales sancti