Liber, Caput

 1       II, I     |         disceptandi finis erit et loquendi modus, si respondendum esse
 2        V, I     |           quando audiunt, usitata loquendi consuetudine non intellegunt
 3      VII, XIV   |   arbitrium Iuppiter loquitur aut loquendi ab illo accepit facultatem;
 4       IX, IV    |         simpliciter et ex communi loquendi consuetudine appellant bona;
 5       IX, XIX   |   significantur spiritus. Et hanc loquendi consuetudinem in tantum
 6        X, I     |       dicitur): tamen quia Latina loquendi consuetudine, non inperitorum,
 7        X, I     |          placere testatur. Ex qua loquendi consuetudine factum est,
 8        X, XXI   |      elegantius, si ecclesiastica loquendi consuetudo pateretur, nostros
 9       XI, VIII  |      habitatores, ut non solum eo loquendi modo laeta dicatur, quo
10       XI, XXIV  |       operibus Dei secreto quodam loquendi modo, quo nostra exerceatur
11       XI, XXV   |           colunt); uerum tamen eo loquendi modo, quem pius obtinuit
12      XIV, IV    | carnalibus; et illud et hoc eodem loquendi modo, id est a parte totum.
13      XIV, VII   |     perducit ad regnum. Hoc tamen loquendi obtinuit consuetudo, ut,
14      XVI, VIII  |      masculino, ut appellarentur, loquendi consuetudo praeualuit. Nam
15       XX, VII   |       mille annos appellauerit eo loquendi modo, quo pars significatur
16     XXII, XXVIII|           quoddam praeclarissimum loquendi genus et propter nonnulla,