Liber, Caput

 1       II, XIX  |         perniciosam conciliarent auctoritatem. Legant nostra et per prophetas
 2       II, XXV  |        exemplo suo uelut diuinam auctoritatem praebere sceleribus? quod
 3       IV, XXX  |        habeat ullam in his rebus auctoritatem. Disputat apud eum Quintus
 4        V, VIII |    terras. Nec in hac quaestione auctoritatem haberet poetica senttia;
 5        X, XXXII|         aliquam praestantissimam auctoritatem, quam de re tanta sequi
 6      XII, IX   | scripturae fidem, quae mirabilem auctoritatem non inmerito habet in orbe
 7      XII, XI   |        proferre uoluerint contra auctoritatem notissimorum diuinorumque
 8      XIV, VII  |       religionis nostrae, quarum auctoritatem ceteris omnibus litteris
 9       XV, XI   |         fidem codicibus, quos in auctoritatem celebriorem suscepit ecclesia,
10       XV, XIII |  potuisse et, dum aliis inuident auctoritatem, sibi abstulisse ueritatem,
11     XVII, XX   |         qui tres recepti sunt in auctoritatem canonicam: Prouerbia, ecclesiastes
12     XVII, XX   |          doctiores; eos tamen in auctoritatem maxime occidentalis antiquitus
13     XVII, XXIV |          etiam Iudaei reprobi in auctoritatem diuinam receptos nouissimos
14     XVII, XXIV |    perpauci ea scripserunt, quae auctoritatem canonis obtinerent. De quorum
15    XVIII, XXXI |         sui merito Israelitae in auctoritatem canonicam receperunt, tertia
16      XXI, XXVII|           quas communes habemus, auctoritatem non spernunt, sed eas male