Liber, Caput

 1        I, XI   |     mortuis obfuerunt, qui bene uixerunt? ~
 2      III, VII  |   captiuati saltem in seruitute uixerunt; porro autem Fimbria prius
 3       IV, V    |      est, sublimes regnantesque uixerunt. Sed ad maiora ueniamus. ~
 4       XV, VIII |      annorum, quos illi homines uixerunt, commemorat, ita concludat,
 5       XV, XIV  |        per hoc tam magnos annos uixerunt illi antiqui usque amplius
 6    XVIII, XVIII|       qui nec cum uiuerent uere uixerunt, templis altaribus, sacrificiis
 7    XVIII, XXXI |     potuisse, qui secundum Deum uixerunt eique placuerunt, pertinentes
 8       XX, VI   |    quippe egerunt, quoniam male uixerunt; male autem uixerunt, quia
 9       XX, VI   |       male uixerunt; male autem uixerunt, quia in prima, quae nunc
10       XX, VII  |        annis; reliqui eorum non uixerunt, donec finiantur mille anni.
11       XX, IX   |      Reliqui eorum, inquit, non uixerunt. Hora enim nunc est, cum
12       XX, IX   |        est, quod eo tempore non uixerunt, quo uiuere debuerunt, ad
13       XX, IX   | superius ait: Reliqui eorum non uixerunt, donec finiantur mille anni;
14       XX, XXVI |       innocentissima felicitate uixerunt. Recte itaque intellegitur
15      XXI, XXVII|     iusti, qui tanta sanctitate uixerunt, ut alios quoque recipiant