Liber, Caput

 1        I, X   |            proderetur. Namque inter tormenta nemo Christum confitendo
 2        I, X   |             utiliora erant fortasse tormenta, quae bonum incorruptibile
 3        I, X   |            profecto, qui inter illa tormenta paupertatem sanctam confitebatur,
 4       VI, VIII|             moribus uix habet inter tormenta confessionem. Deinde si
 5     XIII, II  | resurrectionem futura sunt, sentire tormenta. An quia uita qualiscumque
 6      XIX, IV  |     contendunt. "Mala sunt, inquit, tormenta atque cruciatus corporis,
 7      XIX, VI  |         quam diutius illa sustinere tormenta: quod non commisit, commisisse
 8      XIX, VI  |         testibus reoque ipso contra tormenta durante inmaniter nec fatente
 9       XX, II  |           non erant passuri aeterna tormenta, temporalibus uel pro suis
10       XX, XXI |     alioquin nulla poterunt sentire tormenta; nisi forte, quia mortuorum
11       XX, XXII|     poenalia perrecturi, ut malorum tormenta conspiciant praesentia corporali?
12      XXI, XI  |             nocentium finienda esse tormenta, quam cito factum est uel
13      XXI, XVI |       quidem post mortem purgatoria tormenta patiatur. Sufficit enim
14      XXI, XXIV|   sententiam usque ad illa impiorum tormenta protendere, saltem sic intellegant,
15     XXII, XXII|            adiumenta et medicamenta tormenta sunt, ut homines a poenarum