Liber, Caput

 1        V, XVII |  ciuitas, in qua nobis regnare promissum est, tantum ab hac distet,
 2     XIII, XX   | meminerunt quid sibi ab eo sit promissum, qui neminem fallit, qui
 3       XV, I    |        resurgentes, quando eis promissum dabitur regnum, ubi cum
 4      XVI, XXVI |       posset impletum, quod ei promissum fuerat, cum sibi uernaculum
 5      XVI, XXVI |      erit heres tuus. Hoc ergo promissum ne in ancillae filio putaret
 6      XVI, XXXIV|       non perueniunt ad regnum promissum, nec haeretici, nec Iudaei
 7     XVII, II   |    cuius regnum tanto, quantum promissum fuerat, spatio dilatatum
 8     XVII, VI   |    mutatum, et quod illi domui promissum est, nec sperari aliquando
 9     XVII, VI   |   adumbrabatur figurabaturque, promissum est. Sed ne putaretur ipsa
10     XVII, VIII |      quem loco isto regi Dauid promissum legunt, intellegunt non
11    XVIII, XXXI |       et post dies decem misit promissum Spiritum sanctum; cuius
12       XX, XVIII|    euntes et dicentes: Vbi est promissum praesentiae ipsius? Ex quo
13       XX, XVIII|       unus. Non tardat Dominus promissum, sicut quidam tarditatem
14       XX, XXI  |    Deum? ut impleatur in nobis promissum euangelicum: Beati mundicordes,
15     XXII, XXVI |    quod est inpossibile fuisse promissum. Qui enim dicit: "Vos quidem