Liber, Caput

 1        I, X    | confitebatur. Quapropter etsi non meruit ab hostibus credi, non potuit
 2        I, XV   |        cuius tam horrendum exitum meruit, proculdubio fallebatur.
 3        I, XVIII|         etiam corpus sanctificari meruit, nec ipsi corpori aufert
 4      III, VII  |         incendio concremauit. Hoc meruit Ilium non a Graecis quos
 5      III, XXV  |         deseruerat animos ciuium, meruit in illa aede tamquam in
 6      III, XXV  |        Vrbe nullum templum habere meruit, ideo iam turbabat tantis
 7       IV, XVIII|          est? Aedem accepit, aram meruit, sacra congrua persoluta
 8       IV, XX   |          temperantia dea esse non meruit, cum eius nomine nonnulli
 9      VII, III  |     merita. Aut si hoc nobilitari meruit, quod plures adpetum, plures
10      VII, XV   |   superiorem locum maior dignitas meruit, quare Saturnus ibi est
11      VII, XXVI |     consecratione Mater deum coli meruit, non poetae confinxerunt,
12      XVI, I    |           totidemque nuribus suis meruit per arcam uastatione diluuii
13    XVIII, XXIV |          referri mortuus ipse non meruit, tamquam ita putatus sit
14      XIX, XV   |          Nomen itaque istud culpa meruit, non natura. Origo autem
15      XXI, XI   |        debere, quamdiu fecit unde meruit alligari; cum iustissime