Liber, Caput

 1       II, X   |       se dici uolunt, dum tamen humanas mentes his opinionibus uelut
 2      III, XXII|     ista profuerunt, quando per humanas dumtaxat leges nemine prohibente
 3        V, XIX |         prouidentia, quando res humanas iudicat talibus.dominis
 4       VI, III |        antiquitatum; hos in res humanas diuinasque diuisit, rebus
 5       VI, IV  |        etiam ipsa res praecedat humanas? An indigna est praeferri
 6       VI, IV  |    diuinis anteferre uoluit res humanas, sed rebus ueris noluit
 7      VII, XXVI|        et acuti homines has res humanas conantur uertere in res
 8        X, XVI |    tantum hi mirabilibus factis humanas animas permouerent, qui
 9        X, XXX |        alia noua corpora redire humanas animas arbitratus est. Puduit
10        X, XXX |         saltem in solos homines humanas animas praecipitari posse
11     XIII, XIX | aeternis corporibus constitutis humanas animas anteponere: cur eis
12       XV, VII |      tamen eum uel esse uel res humanas curare iam credidit. Sunt
13      XVI, XIX |    pudicitiam committens Deo et humanas insidias cauens ut homo;
14      XIX, V   |          pax rursum": nonne res humanas ubique impleuerunt? nonne
15      XIX, XII |         Quod mecum quisquis res humanas naturamque communem utcumque