Liber, Caput

 1      III, XX   |        subuenire! Si Saguntinorum Christianus populus esset et huius modi
 2        V, XVIII|          de uoluntaria paupertate Christianus, ut in huius uitae peregrinatione
 3        V, XXV  |           imperator quisquam ideo Christianus esset, ut felicitatem Constantini
 4        V, XXV  |      aeternam quisque debeat esse Christianus: Iouianum multo citius quam
 5        V, XXVI |        sui partes imperii tamquam Christianus excepit pupillum, paterno
 6     VIII, X    |              X] Quamuis enim homo Christianus litteris tantum ecclesiasticis
 7     VIII, X    |            Nec, si litteras eorum Christianus ignorans uerbis, quae non
 8       XI, XIII |    potuimus. Quis enim catholicus Christianus ignorat nullum nouum" diabolum
 9    XVIII, XXXI | nouissimam, de qua nullus ambigit Christianus, non minoris est temeritatis.
10      XIX, XXIII|      aeternae, in qua fit quisque Christianus? Suae quippe nocendi astutiae
11      XIX, XXIII|         laudatorem, ne uelit esse Christianus, ac sic quamuis ab illo
12      XIX, XXIII|        qualis ab eis praedicatur, Christianus uerus non sit, sed Photinianus
13      XXI, XXI  |           uitae fuerit catholicus Christianus, uelut qui superaedificauerit
14      XXI, XXVI |         libidinem! Si quis itaque Christianus diligit meretricem eique
15     XXII, XXIX |       uideri Deum, cum uidebitur, Christianus ambigit nemo, qui fideliter